lunes, 26 de diciembre de 2011

Charla de iniciación ó porteo

PORTEAR ÓS NOSOS BEBÉS É... 
  • Amar, sentir, acariciar, relaxar, bicar, respetar, dar calor, transmitir seguridade e afecto...
  • Favorecer o seu desenvolvemento físico. A postura ergonómica proporciona múltiples beneficios!
  • Facilitar o seu sono, e proporcionarlles un estado de benestar en xeral.
  • Darlles a oportunidade de vivir o mundo dende un lugar privilexiado: experimentando cos cinco sentidos, integrándose nas nosas actividades e aprendendo das nosas relacións sociais.
  • Aumentar a dispoñibilidade da nai ou pai, en especial se se teñen outros fillos.
  • Gozar de liberdade e desprazarse comodamente.
  • E por suposto, tamén ten múltiples vantaxes para a lactancia materna!

En resume, portear dános a posibilidade vivir a crianza da maneira máis natural, confortable e pracenteira para toda a familia.  

Para falar de todos estes beneficios tan interesantes, organizamos unha CHARLA DE INICIACIÓN Ó PORTEO, onde tamén veremos os diferentes tipos de portabebés e as súas principais características. Como sempre a asistencia é libre e gratuíta.
Traede os vosos portabebés se os tedes, así compartiremos experiencias e dúbidas entre todas!

Día: XOVES 12 de xaneiro
Hora: a partir das 18:00 h
Lugar: Casa de Cultura de Bertamiráns.

sábado, 24 de diciembre de 2011

Crises e folgas de lactancia

A nosa primeira actividade do ano consistirá nunha CHARLA sobre os baches da lactancia materna: CRISES E FOLGAS.

A lactancia materna non é un proceso lineal, senón que se caracteriza polas súas numerosas fases. O paso dunha a outra está motivado por cambios na velocidade de crecemento do bebé, e tamén polas diferentes etapas de desenvolvemento neurolóxico. Neses momentos vívense momentos de altibaxos, no que a nai e o seu bebé reacomodan a oferta-demanda de leite, e a súa conducta. Son as chamadas CRISES.

Por outro lado, ocorre con certa frecuencia que o neno négase a mamar de repente (dun peito ou dos dous). Ocorre de xeito brusco e causa gran sorpresa e desconcerto. Son as FOLGAS DE LACTANCIA. As causas desta situación son moi variadas, e en moitas ocasións a continuidade da lactancia depende de que a nai identifique e corrixa o motivo.

As crises son relativamente esperables, pois aparecen a idades similares en moitos bebés. Tamén as folgas mostran especial incidencia en certos periodos da lactancia.
Cando estas situacións non se coñecen son vividas con ansiedade e dúbidas por moitas nais, e non poucas veces son confundidas co verdadeiro destetePor este motivo, falaremos sobre os diferentes baches, e aprenderemos sobre a mellor maneira de superalos.

Esta charla terá lugar o MARTES 10 DE XANEIRO, a partir das 16:30 h no Centro Sociocultural do MILLADOIRO. Alí nos vemos!

viernes, 9 de diciembre de 2011

Lactancia materna, sexualidade e anticoncepción

Como cada primeira reunión de cada mes, xa está aquí a nosa próxima reunión temática. Neste mes de decembro versará sobre un tema ás veces pouco tratado, pero que nos pareceu especialmente importante polas moitas dúbidas que suscita. Estamos a falar da sexualidade e a anticoncepción en relación coa lactancia materna.

O embarazo, o parto e posparto e a lactancia materna son momentos moi intensos e especiais que forman parte da SEXUALIDADE FEMININA. Especialmente tralo parto, notamos que as nosas hormonas inflúen decisivamente no noso día a día, e que sobre todo afectan á libido. Tamén hai outros factores que xogan o seu importante papel neste sentido, como o nivel de cansazo e a vivencia que teñamos do noso parto.

En canto á ANTICONCEPCIÓN, trátase dun factor que comezamos a ter en conta especialmente co retorno da menstruación.
Ó plantearnos esta decisión esténdese ante nós un abano de posibilidades compatibles coa lactancia materna: o famoso MELA, os métodos hormonais, os de barreira, etc.

De todo isto falaremos coa matrona Diana Luque, o MARTES 13 de DECEMBRO, a partir das 16:30 h no Centro Sociocultural do MILLADOIRO. Non volo perdades!!

miércoles, 7 de diciembre de 2011

Charla para embarazadas en Brión

O martes 13 de decembro, varias mamás de TETA E COLIÑO desprazarémonos ata BRIÓN para ofrecer unha pequena charla para embarazadas.

Falaremos sobre os inicios da lactancia materna, e sobre como poden axudar neses delicados momentos as asociacións pro-lactancia. Daremos a coñecer en especial o cercano grupo de Bertamiráns. Tamén atenderemos dúbidas, e todos aqueles temas de interese que poidan xurdir sobre a marcha. 

A cita será a partir das 13:00 h no Centro Sociocultural. Estades todas convidadas!

domingo, 4 de diciembre de 2011

INAUGURACIÓN DO GRUPO DE BERTAMIRÁNS

En toda Asociación de Apoio á Lactancia Materna vívense moitos momentos compartidos. Algúns fermosos, outros máis difíciles, moitos deles emocionantes... pero desde logo, non hai ningún que supere en ilusión a aqueles nos que un novo grupo se forma.

Tras tomar a decisión, toca elaborar o proxecto, difundir e organizar os detalles. E o gran día chega. Aquí estamos! Un conxunto de familias diferentes, pero parecidas en esencia, que se coñecen, que se xuntan, que comparten impresións por primeira vez.

Somos moitas, máis das esperadas. Todas se presentan, hai expectación. Vemos casos sorprentemente parecidos, e outros no extremo contrario. Ó principio hai silencio, escoitamos... pero de seguida xorden conversas entre nós. Nais que se comprenden e que se apoian.

Moitas delas seguirán vindo reunión tras reunión (outras, achegándose de cando en vez), comezando así un novo percorrido; e tamén abrindo paso ás demais, que pronto irán chegando.

Aquelas que xa formamos parte deste entramado, sabemos o motivo: aquí as familias atopan un espazo de aprendizaxe, enriquecemento, desafogo e liberdade. Un lugar para falar sobre as dúbidas, para aprender, para compartir todos eses momentos tan variados (uns maravillosos, outros duros) da lactancia e da crianza natural. E sobre todo, para ser elas mesmas, sen ser xulgadas nin cuestionadas, como por desgracia sucede noutros ámbitos.

Os nenos e nenas viven tamén esta rutina das reunións con naturalidade. En canto se familiarizan co sitio, coas conversas, gatean e xogan tranquilos nas colchonetas, no medio do grupo. Pequerrechos que nas súas casas son criados con moito amor, e que aquí atopan unha pequena tribu tamén amorosa que nutre e fortalece ós seus papás.

A primeira semente destas vivencias naceu o pasado xoves 1 de decembro en Bertamiráns. As familias que xa vivimos o despegue do grupo do Milladoiro e que participamos nalgunha medida na creación desta segunda sede, vivímolo dun xeito especial. Sabemos que cada grupo de apoio é o resultado dunha demanda, dun esforzo e dunha ilusión. Que con el nacen moitos proxectos, moito labor por facer e moitos nenos felices que ver medrar... con teta e coliño!! Estaremos encantadas de contribuír a que así siga sendo.


Gracias a todos e a todas por estar aí! 


Non podía faltar a riquísima tarta de chocolate de Clara!

Unha parte da sala...
  
E a outra esquina... e aínda así non saímos todas!!


sábado, 3 de diciembre de 2011

Asamblea de socias novembro 2011

O pasado 29 de novembro tivo lugar a Asamblea Extraordinaria de socias, a segunda asamblea dende o noso nacemento como Asociación.

Foron moitos os temas tratados en tempo record, e moitos outros que quedaron no tinteiro e que esperamos ir desenvolvendo ó longo do ano, sempre coa vosa axuda e apoio.

Gracias ás nosas socias, e un abrazo tetacoleiro!!






FOTOGRAFÍAS CORTESÍA DE PABLO CAMACHO

domingo, 13 de noviembre de 2011

Charla para embarazadas na Estrada

O vindeiro martes 15 de novembro 2011, Teta e Coliño ofrecerá unha charla dirixida a embarazadas e a toda persoa interesada na lactancia materna.

Falaremos sobre os inicios da lactancia e as dúbidas frecuentes, e daremos a coñecer o labor dos grupos de apoio.

A charla terá lugar a partir das 11:30 h no Centro de Saúde da Estrada, estades todas convidadas!!

miércoles, 9 de noviembre de 2011

A familia crece: BERTAMIRÁNS

Con gran ilusión, hoxe compartimos convosco a nosa boa nova: Teta e Coliño amplía a familia, coa posta en marcha dun novo grupo en BERTAMIRÁNS.

Este grupo xorde da demanda de mamás lactantes da zona, polo que confiamos en que terá tan boa acollida como o actual grupo de Milladoiro.

As reunións terán lugar os xoves alternos, de 18:00 a 20:00 h na Casa de Cultura (ó lado do Centro de Saúde). A primeira será o vindeiro xoves 1 de decembro. Podedes consultar o calendario completo de reunións 2011-2012 pinchando AQUÍ

Por suposto, estades todas/os convidadas/os a acudir á inauguración, e a aportar as vosas suxestións para esta iniciativa. Seguiremos informando das novidades!!

sábado, 22 de octubre de 2011

Charla para embarazadas OUTUBRO 2011

O próximo xoves 27 de outubro a partir das 20 h, Teta e Coliño ofrecerá unha charla no Centro de Saúde de BERTAMIRÁNS.
Estará especialmente dirixida a embarazadas, pero como sempre pode acudir calquera persoa interesada no tema. 
Falaremos sobre: 

-Teta e Coliño. Que é un grupo de apoio á lactancia materna, contacto, horarios e servizos que ofrecemos.

-Creación do novo grupo de Teta e Coliño en Bertamiráns.

-Creación do novo grupo de O Parto é Noso no Milladoiro.

-Coloquio sobre temas de interese: parto e lactancia. Primeiros momentos. O calostro e a subida do leite. Dúbidas frecuentes.

martes, 18 de octubre de 2011

Crónica do 1 de Outubro, FESTA DA SMLM 2011

O pasado sábado 1 de outubro tivo lugar a CELEBRACIÓN DA SEMANA MUNDIAL DA LACTANCIA MATERNA 2011, organizada por Teta e Coliño no Auditorio de Milladoiro.

Era a primeira celebración deste día por parte da nosa Asociación, que xusto ese día cumpría os seus 7 meses de vida. Aquí tedes un pequeño resume deste día tan especial:

A xornada comezou coa exposición das fotos participantes no I Concurso de Fotografía sobre Lactancia Materna.



Presentación dos actos e lectura do manifesto da Semana da Lactancia Materna, por Noelia Prieto, presidenta de Teta e Coliño.
 
De esquerda a dereita: Paula Martínez, Noelia Prieto, Silvia Penedo e Diana Luque

Conferencia sobre a importancia do apego na crianza. A poñente foi Paula Martínez, Terapeuta familiar en CAFI. Paula mostrounos en que consiste o apego, como se chegou á comprobación científica do seu importante papel no desenvolvemento e como inflúen as hormonas no instinto maternal. Todo isto sen esquecer o papel da lactancia materna, creadora de benestar e de vínculo emocional co bebé.


A continuación, conferencia sobre Arte e Lactancia Materna, por Noelia Prieto. Un percorrido dende as venus prehistóricas, a lactancia nas catacumbas e o antigo Exipto, as virxes do leite de todos os tempos… ata chegar ós cadros costumbristas da idade contemporánea e as variopintas referencias artísticas da nosa época actual. Unha escolla de obras cheas de anécdotas nas que quedaron de manifesto a crenzas e costumes sociais, relixiosos e ideolóxicos de cada sociedade acerca da lactancia materna. 


Ó rematar tivo lugar un visionado de todas as fotos participantes no Concurso de Fotografía, e a entrega de premios.


Terceiro premio

Que rico...!!

Gañadora: Sonia Pernas. Lote de produtos ecolóxicos de alimentación infantil, cortesía de Gaia dos Nenos  http://www.gaiadosnenos.com/



 Segundo premio

Amor en Compostela II

 Gañadora: Verónica Armesto. Bono para unha sesión de Beleza e Benestar.


 Primeiro premio

La teta es enseñar

Gañadora: Cristina Villarino. Lenzo 60x80 cm coa foto gañadora, cortesía de Ultreia Publicidade; e un bono de Spa-circuítos de auga para 2 persoas.

 
Por último tivo lugar un sorteo doutro lote de produtos ecolóxicos de Gaia dos Nenos.

Rematamos esta crónica coa foto dos dous lactantes máis expertos do auditorio, que sentaron na primeira fila e estiveron moi atentos a todo o que alí se falaba (sería por se nos tiñan que corrixir algunha cousa?).



Gracias a todas e a todos por compartir con nós esta fermosa xornada... e xa sabedes, para o 2012 máis!!!!







jueves, 22 de septiembre de 2011

Semana Mundial da Lactación Materna 2011

Relación de premiadas no Concurso de Fotografía 2011

Hoxe publicamos con moito cariño os nomes das persoas gañadoras do noso I Concurso de Fotografía sobre lactación materna. ¡NORABOA A TODAS!

1º Premio: fotografía La teta es enseñar. Nai: Cristina Villarino.
Lenzo 60 x 80 cm impreso coa fotografía gañadora + unha sesión Spa para dúas persoas.

2º Premio: fotografía Amor en Compostela II. Nai: Verónica Armesto.
Bono dunha sesión de Beleza e Benestar, para unha persoa.

3º Premio: fotografía ¡Que ricooo...!. Nai: Sonia Pernas
Lote de productos ecolóxicos de alimentación infantil.


¡¡si si, ti fotografía, que eu estou na gloria!!
 Moitísimas gracias a todas as participantes deste noso primeiro concurso!! sabemos que todas vós seredes premiadas polos vosos peques con moitos momentos de amor e complicidade.

Gracias bebés!! gracias papás, irmáns, amigos... que este verán vos convertistes nos fotógrafos de tantas preciosas escenas de teta e coliño.

En breve subiremos as fotografías participantes. Moitos bicos!!

martes, 6 de septiembre de 2011

La generación de la libertad

Mi nombre es Ruth y soy una de tantas mujeres que un día creyeron que se comerían el mundo; una de tantas que se creyeron super-mujeres; una de tantas en las que la razón siempre dominaba al corazón. Una de tantas rebeldes sin causa que peleó por llegar lejos en el ámbito laboral, porque eso le daría la felicidad. Pero hace 6 meses la verdadera revolución llegó a mi día a día. Hace 6 meses Dios decidió que yo necesitaba un ángel en mi vida y me lo envió. Y le dio la vuelta del revés a mi cabeza. Y cambió mi mundo, mi mente, y mi alma. Y me di cuenta de tantas y tantas cosas, que sentí la necesidad de convertir en palabras todo ese torrente de pensamientos y sentimientos que recorren mi cabeza y mi corazón. Y es que mi pequeño gran Arturo hace que cada día quiera ser mejor persona. Y de ahí nacen estas reflexiones… de esa nueva forma de ver el mundo que nació en mi el día que nació mi hijo…



Somos la generación de la libertad, de las oportunidades. Los hijos de la democracia, hijos del Estado de bienestar. Somos las que según nuestros mayores “lo hemos tenido todo”. No podemos quejarnos porque no nos ha faltado de nada, porque hemos podido estudiar y formarnos. Tenemos carreras universitarias, masters, trabajos cualificados, somos independientes, viajamos, tenemos derechos y libertades… Gracias a los esfuerzos de las anteriores generaciones la mujer y el hombre somos iguales ante la ley, y tenemos los mismos derechos y obligaciones, las mismas oportunidades.

Y así nos han educado. Nos enseñaron que teníamos que ser fuertes, mujeres todoterreno, y tener éxito en la vida. Éxito que por supuesto, tiene que ver con una vida profesional llena de ascensos, logros y altos cargos. Éxito que se consigue a través de la realización profesional. Éxito que viene dado por “escapar del yugo de la dedicación a la familia”. Nosotras tendríamos unos maravillosos trabajos bien remunerados, y nuestros hijos los criarían, en el mejor de los casos, nuestras madres. Y lo aprendimos y lo asumimos. Y nos lo creímos. Y crecimos poniendo nuestros objetivos en llegar alto, y aparcamos a un lado todo lo que no fuera trabajo, y dedicamos 12 horas diarias a la vida laboral. Porque nuestra prioridad era cumplir con esas expectativas que habían puesto sobre nosotras; porque si no conseguíamos un éxito profesional habríamos fracasado. Y algunas lo conseguimos. Llegamos alto. Tenemos un trabajo cualificado que nos reclama casi 24 horas diarias, un marido estupendo para quien procuramos tener tiempo a diario, intentamos no desatender a nuestros amigos, nos esforzamos por mantener la casa más o menos decente. Ya está! Ya somos super mujeres! Lo hemos conseguido! Y nos sentimos orgullosas porque hemos alcanzado lo que queríamos. Hemos llegado a donde se suponía que debíamos llegar.
Pero la sorpresa es que el sueldo que ganas es una porquería para lo que trabajas porque hay mucha demanda y poca oferta, para el jefe no son suficientes tus 12 horas diarias de trabajo, tu marido no está conforme con las pocas horas al día que le puedes dedicar, tus amigos protestan porque te ven poco, y algunos familiares se permiten opinar que tu casa no está lo suficientemente limpia y ordenada.


En conclusión, nada va bien. ¿Y por qué? Parece que la vida no funciona como te habían contado. Parece que la generación de la libertad se ha convertido en la generación de las ataduras. Una generación sobrecualificada, y cuyos derechos no pueden ejercer.


Y entonces, tomamos una decisión. “Voy a ser madre”. Decidimos que ha llegado el momento. Hemos alcanzado nuestras metas profesionales, y nos prometemos a nosotras mismas que en cuanto tengamos el niño seremos capaces de multiplicarnos, y haremos de 24 horas 48, y así podremos seguir dando el 200% en nuestro trabajo y dedicarnos y disfrutar de nuestro hijo. Pero, eso sí, dar el pecho es muy sacrificado, así que les daremos biberón, y si llora, lo dejaremos en la cuna para que se vaya acostumbrando que sino se malcría, y no lo meteremos en nuestra cama porque rompería la intimidad con nuestras parejas, y lo dejaremos con los abuelos los fines de semana para poder irnos de fiesta. Somos la generación de la libertad, ¿recuerdas?


Y llega el ansiado bebé. Y solo entonces nos paramos a sentir… no a pensar, a decidir, a planificar, a organizar. A sentir. Es entonces, solo entonces, cuando conseguimos “mirar hacia adentro”. Y lo que sentimos es una revolución interior. De repente no nos reconocemos. Parece que nada tiene sentido. “Bueno, serán las hormonas haciendo de las suyas”. Pero pasan los días y cada vez te sientes más desubicada. El niño que llora y no sabes calmarlo, los puntos que duelen, el pecho que se agrieta, las voces a tu alrededor que no dejan de hablar, el mundo que no deja de girar…. BASTA!!!! “Tengo que sentarme a escucharme, tengo que escuchar a mi corazón y a mi instinto.” Pero el niño llora, y todo el mundo opina: no lo cojas en brazos que se malacostumbra, (“¿Y no será que me malaconsejas?”) no le des el pecho que se está quedando con hambre, tu leche le sienta mal, quédate en la cama que yo me encargo del niño, uy, eso del fular es muy hippy, ¿no será malo para el niño?”

NO. De repente surge el animal que hay en ti. Te vuelves 100% corazón y 0% razón. Te vas con tu hijo a tu dormitorio, conectas con él, le hablas, te mira… y todo comienza a encajar… el mundo empieza a tener sentido. Le das teta, lo metes contigo en la cama, lo llevas en fular a todas partes Comprendes que él y tú estáis conectados. Que él y tú os entendéis. Que él forma parte de ti y tú de él. Que tu sitio está a su lado. Y su sitio está en tus brazos. Y llega la calma… Ahora lo entiendes todo. Es la naturaleza que está fluyendo. Empiezas a descubrirte a ti misma. Y así pasan los días, con sus mejores y peores momentos, con sus alegrías y sus problemas, pero con tu alma en paz… has encontrado tu yo. Tu hijo ha cambiado tu mente y tu corazón.


Pero de repente, y casi sin darte cuenta, tienes que volver a esas jornadas frenéticas de interminables horas de trabajo. Ahora, sin darte cuenta tienes que empezar a perderte cada día de tu bebé, tienes que empezar a perderte cada nuevo avance de tu niño… te perderás su primer paso, su primera palabra… no podrás sentarte a hacer los deberes con él cada día, te perderás sus actuaciones en el colegio… Entonces, y casi demasiado tarde, te das cuenta de que triunfar no es lo que te habían dicho. El éxito, el logro, pasa por la libertad. La libertad de elegir y decidir. Y ahora no puedes elegir. No eres libre. Sientes la espada de Damocles. El éxito que lograste vino acompañado de casas, coches, viajes… y para eso es necesario ese trabajo que te ahoga. Y no puedes parar esa rueda que gira sin cesar. Tu alma ha cambiado, has renacido con la maternidad, pero tu vida sigue igual. Tu jefe te sigue reclamando 12 horas diarias, tu pareja te necesita a su lado, tus amigos cuentan contigo, algunos siguen juzgando tu casa. Y además hay un ángel en tu casa al que te sientes irremediablemente unida que te reclama en la distancia. Y el día sigue teniendo 24 horas. Y piensas en lo equivocada que estabas cuando pensabas en el éxito que tendrías en la vida.


Y es casi demasiado tarde. Tenemos que aferrarnos a ese “casi” y coger las riendas de nuestras vidas. No volveremos a caer en lo mismo. Ahora sabemos lo que queremos. La fuerza de la inercia es tremenda, y es muy difícil parar una rueda y hacer que gire en sentido contrario. Pero estoy convencida de que podemos hacerlo. Porque la generación de la libertad es una generación fuerte, que, a pesar de lo que muchos piensan, hemos aprendido a luchar, nos han educado para tirar adelante contra viento y marea. Y es el momento de demostrarlo. 

domingo, 4 de septiembre de 2011

Volven as reunións de Teta e Coliño

Volven as reunións de Teta e Coliño. Martes 13 de setembro Centro  Sociocultural  Milladoiro  de 16 y 30 hs a 18 y 30 hs. Volvemos para falar sobre lactancia e crianza, para botarnos unha man nas dificultades e compartir experiencias. Vémonos allí!!!!

domingo, 28 de agosto de 2011

Charla para embarazadas e nais lactantes

Charla para embarazadas e nais lactantes lunes 29 de agosto
Centro sociocultural Milladoiro 11 y 30 horas.


sábado, 13 de agosto de 2011

LIBROS SOBRE LACTANCIA MATERNA


UN REGALO PARA TODA LA VIDA (Carlos González). Tamén coñecido como "a biblia da lactancia". Completísimo, fácil de ler e redactado con moitísimo sentido común. É un libro imprescindible para toda aquela toda nai que desexe aleitar, recomendado por tódalas asesoras e colectivos pro-lactancia.
A súa intención é ofrecer información práctica para acadar unha lactancia feliz e plenamente disfrutada. Fai especial fincapé no lazo de unión que se establece entre nai e fillo, por iso a mellor frase para resumilo é: a lactancia materna é un regalo, aínda que sexa difícil saber quen da e quen recibe.


MATERNIDAD Y LACTANCIA (Gro Nylander). Trátase dunha guía sobre maternidade que ante todo pretende reafirmar a autoconfianza da nai e aportar respostas á multitude de preguntas. 
Aborda múltiples aspectos sobre a correcta atención ó bebé, incluíndo a lactancia materna, e analiza o papel desta na saúde e no vínculo entre nai e bebé. As súas características principais son: a rigurosidade na información, a sensibilidade coa que está escrito e o práctico que resulta, ó proporcionar moitos exemplos de casos reais.


MANUAL PRÁCTICO DE LACTANCIA MATERNA (Carlos González). Un libro pensado para profesionais da saúde e a atención á nais e bebés lactantes, redactado cun criterio técnico e conciso; pero tamén moi útil para o seu uso por nais, especialmente á hora de desmontar mitos e atopar solución ás posibles dificultades. 
Aborda todo tipo de aspectos relacionados coa lactancia, dende os máis básicos ata os que precisan de maior aporte científico, respaldando cada tema cunha extensa bibliografía.


¿Lestes estes libros? ¿resultáronvos útiles? podedes deixar aquí os vosos comentarios e suxestións.
 

sábado, 6 de agosto de 2011

APRENDER SOBRE LACTANCIA MATERNA: ¿É NECESARIO?

Hoxe imos falar sobre a importancia que ten aprender sobre lactancia materna

O bebé nace sabendo mamar. Ten ese instinto natural, posúe os reflexos de búsqueda, succión e deglución. Sabe alimentarse e estimular a producción de leite. El non ten dúbidas sobre como funciona todo isto! pero para nós as nais, a lactancia é algo moito máis complexo.Trátase de algo cultural, aprendido... e aí está o miolo do asunto.

Pensemos: ¿como se aprende a dar de mamar? dende logo practicando... pero tamén lendo, observando e comparando. E todo isto podemos facelo xa dende antes de nacer o noso bebé. De feito, iso sería o ideal.
 
Alguén podería opinar: claro, pero aprender non debería ser necesario, despois de todo dar teta é algo simple e natural! non hai tanto que saber.
Pois iso é verdade: o bebé pide, a súa mamá saca a teta, el engánchase, mama un ratiño, sóltase, e a outra cousa! Co tempo, o neno aprende a comer outras cousas, vaise destetando lentamente... ata que un día el mesmo esquece a teta. E xa está, todos tan felices da nosa vivencia.

Pero a nosa realidade non adoita ser así. Nin moito menos. 

A irmá recién nacida de Teo
Para comezar, a maioría de nós medramos sen ser moi conscientes de que as tetas serven para alimentar bebés. Non en balde somos membros da "quinta do biberón", con todo o compoñente sociocultural e económico que iso implica. Un dato que por si mesmo xa nos daría para outra entrada deste blog.

¿E cando nos quedamos embarazadas? neses momentos, pode que ante típica pregunta de ¿vaslle dar peito? respondamos sen dubidalo que si... pero no fondo non temos moi claro como será ese proceso de aleitar. Non sabemos como se pon a un bebé á teta ou que típicas dificultades poden xurdir. E é moi frecuente que paguemos ese descoñecemento con dolor nos pezóns, un bebé que non engorda ben ou unha mastitis. Ou varias delas á vez.

Por desgracia, en moitas ocasións atopámonos coa sorpresa de que non contamos con axuda profesional neses momentos de dificultade. O persoal sanitario tamén acusa a falta de cultura do amamantamento, en moitos casos non está formado en lactancia materna, e noutros é o primeiro que sente prexuízos cara esta forma de alimentación e crianza. É triste, pero os seus comentarios negativos son moitas veces un factor decisivo para o desistimento por parte da nai.

un bebé pedindo teta xa!!!
Por outro lado, vivimos rodeadas de mitos sobre lactancia e crianza: na nosa familia non temos leite (ou é de mala calidade), os nenos non deben estar demasiado no colo, faille ben chorar un pouco, non debes comer tal alimento porque lle pasas gases polo leite, a teta é para os tres primeiros meses. 
Todas temos oído falar sobre esa coñecida que levou un disgusto e pum! foiselle o leite, ou ese papá apurado que tivo que baixar de madrugada buscar leite á farmacia para calmar a fame do pobre bebé.
E non faltan os famosos consellos remata-lactancias: non te empeñes que está claro que non tes leite, dálle 10 minutiños de cada lado, non debes darlle a demanda pois o estómago ten que descansar, vaille espaciando as tomas en canto poidas... e o fatídico a partir dos 3 ou 4 meses xa non necesitan mamar pola noite.  
En nenos máis grandes, os comentarios transfórmanse en: a estas alturas xa non podes ter leite, este neno xa solo mama por vicio, estaslle facendo moito dano, vai ser sempre moi dependente de ti, e o máis curioso de todos: xa verás, como non lle vaias quitando xa a teta non vas pode destetalo na vida (alguén pensa de verdade que isto último é certo? pois escóitase moito).

Todo isto cando se acumula pode levarnos a sentir unha gran desconfianza en nós mesmas, a non crer na nosa capacidade xenuína para alimentar de maneira libre, cómoda e totalmente satisfactoria ós nosos fillos. E non axudan moito os referentes, pois se nos poñemos a pensar nas lactancias maternas das nosas familiares, amigas e veciñas, por desgracia atopamos moitos máis exemplos de fracasos que de éxitos. ¿Por que imos ter nós máis sorte ca elas?

Por último, algo fundamental: como consecuencia da nosa sociedade industrializada e consumista, patriarcal e adultocentrista, as nais vense na obriga social de volver ser a toda présa as mesmas de antes. Non se contempla a necesidade de vivir o novo rol de nai, de construír o vínculo... de permanecer co bebé o tempo que necesitemos, de ser responsable da súa crianza e aleitalo a demanda. Nin sequera está ben visto ofrecerlle alimentos de xeito gradual e permitir así o seu destete natural.
En España en particular vivimos unha conciliación mal entendida. É moi frecuente atoparse con destetes repentinos ós 3-4 meses porque a nai "sabe" que non se pode dar teta e traballar ó mesmo tempo. E mesmo lactancias que xa nunca comezan, porque total non valía a pena, de aquí a nada tiña que voltar ó traballo, así que mellor biberón xa dende o principio.

En resumen, as nais lactantes nos enfrentamos a toda unha serie de aspectos negativos: a nosa propia "cultura do biberón", a falta de exemplos cercanos, a escasa axuda e asesoramento, a mala ou nula información, a tendencia a non confiar en nós como nais, os intereses económicos que incentivan a lactancia artificial... e en definitiva, a presión social a abandonar a lactancia materna canto antes.

Con todos estes condicionamentos, pode ser realmente complicado conseguir unha lactancia exitosa. Incluso nos casos nos que desde o principio todo vai como a seda, cun neno que mama en boa posición e engorda a bon ritmo, pronto comezamos a poñer limitacións, horarios, sustituír tomas... e ese é o principio do fin, co seu correspondente destete precoz e a xustificación de é que me quedei sen leite, é que xa non lle chegaba.  
Seguro que todo isto vos sona.

¿Cal é o punto de inflexión, o momento decisivo en que unha nai desbota inseguridades, supera os mitos, e a súa lactancia mellora ou triunfa dende o principio, chegando a ser plenamente satisfactoria? pois cando esa nai está informada, apoiada e valorada. Cando coñece o proceso e os seus motivos, sabe adiantarse ás posibles dificultades, conta cunha rede social de apoio incondicional e, en consecuencia, ten unha firme confianza nela mesma e no seu bebé, que os leva a conseguir unha fermosa lactancia durante todo o tempo que ambos desexan.

Isto lógrase cando esa nai decidiu ler sobre lactancia, atopou o consello adecuado no momento xusto, contou co apoio da súa parella e se rodeou doutras mamás lactantes que están no mesmo momento vital ca ela. 
Voltando ó principio desta reflexión, así é como hoxe en día se aprende a dar de mamar. Non é cuestión de sorte, senón que está nas nosas mans. E desa importante conclusión nacen os grupos de apoio, coma o noso Teta e Coliño.



A semana que vén falaremos de libros sobre lactancia. Eses títulos que nas nosas reunións e talleres sempre recomendamos agora estarán tamén recollidos no noso blog. Bicos a todas!!

miércoles, 3 de agosto de 2011

TETA E COLIÑO NA RADIO GALEGA

Aquí vos deixamos o enlace da última entrevista que Teta e Coliño fixo para a Radio Galega, dentro do programa "Convivir en igualdade" do pasado 28 de xullo. Podedes escoitala a partir do minuto 38. TETA E COLIÑO NA RADIO GALEGA

jueves, 28 de julio de 2011

I CONCURSO DE FOTOGRAFÍA TETA E COLIÑO 2011

Con motivo de la celebración de la Semana Mundial de la Lactancia Materna (1 - 8 de octubre 2011), la ASOCIACIÓN TETA E COLIÑO convoca su
 I Concurso Fotográfico
de Lactancia Materna  


 
ANIMAOS A PARTICIPAR, ESPERAMOS VUESTRAS FOTOS!!!

PODÉIS VER AQUÍ LAS  BASES DEL CONCURSO

miércoles, 27 de julio de 2011

UNHA TARDE DE PORTEO EN MOI BOA COMPAÑÍA

Onte día 26 de xullo, disfrutamos dunha entretida charla ó aire libre sobre porteo, seguida dun mini-taller de portabebés.
Os temas dos que falamos foron variados: motivos para portear, vantaxes para o bebé e para os pais, posición adecuada, diferencia entre mochilas ergonómicas e comerciais, criterios para elixir portabebés...

Pouco a pouco, tamén se foron respondendo esas preguntas que nalgún momento todos nos facemos (ou que outras persoas nos fan). Por exemplo: ¿será malo para a miña espalda portear durante moito tempo? ¿e para a espalda do bebé? ¿non se afogará aí metido? ¿cal é a mellor maneira de facer a transición dende durmir no portabebés a durmir nunha cama? ¿é conveniente ou non que vaia mirando cara adiante?

Tras repasar a teoría, pasamos a coñecer os distintos tipos de portabebés que nos ofrece o mercado, así como a conveniencia de usar uns ou outros segundo o emprego que lle vaiamos dar, e a idade do noso bebé: fular tradicional, fular elástico, bandoleira, manduca... 



Ó remate, moitos dos pais e nais presentes trouxeron os seus propios portabebés, e aproveitaron para preguntar pequenas dúbidas sobre o seu uso. 

A tarde foi longa, así que houbo tempo para todo e para todos.


TETA E COLIÑO quere darvos as gracias a todas as familias que fixestes posible facer desta charla a máis multitudinaria ata o momento!! contamos con 50 asistentes entre nais, pais e bebés, sen esquecernos das nosas queridas "barrigolas". 


E por suposto, gracias tamén a Cathy por adicarnos o seu tempo e os seus coñecementos.

Un saúdo a nosa compi Vanessa que se desprazou desde Pontevedra para coñecernos... moita sorte co teu proxecto!!  


Agora esperamos con ilusión os próximos obradoiros. Iremos concretando datas... e, xa sabedes, anunciándoas aquí!

Bicos a todos e todas, e feliz porteo!!